تفاوت صورت وضعیت ماقبل قطعی با قطعی  از نظر شرایط عمومی پیمان ( در پیمانهای PC فهرست بهايي ) در چیست ؟ و تهیه و تایید آن چه مزیتی دارد؟

در اینجا تفاوت تبصره یک ماده 34 شرایط عمومی پیمان با ماده 40 آن ( نشريه 4311 ) ، پاسخ سوال فوق را خواهد داد :

 طبق تبصره یک ماده 34 حداکثر تا یک ماه پس از تحویل موقت ، آخرین صورت وضعیت موقت ، طبق ماده 37 شرایط عمومی پیمان و بدون منظور داشتن مصالح پای کار تنظیم  می شود ( و به عبارتی طبق فرجه های قانونی ماده 37 رسیدگی و تایید می گردد ) که اگر بر اساس این صورت وضعیت پیمانکار بدهکار نباشد یا جمع بدهی های وی از نصف کسور تضمین حسن انجام کار کمتر باشد ضمانتنامه انجام تعهدات وی بی درنگ آزاد می شود.

 و اما طبق ماده 40 شرایط عمومی پیمان پیمانکار موظف است  حداکثر تا یک ماه پس از تاریخ تحویل موقت ، صورت وضعیت قطعی کارهای انجام شده رابراساس اسناد و مدارک پیمان بدون منظور نمودن مصالح و تجهیزات پای کار تهیه و برای رسیدگی به مهندس مشاور تسلیم نماید. ( و اینبار رسیدگی به این صورت وضعیت نه طبق روند ماده 37 بلکه طبق روند اعلام شده در ماده 40  خواهد بود که ممکن است ماهها و در پروژه های خیلی بزرگ حتا بیش از سالهابه درازا بینجامد).

 همانگونه که ملاحظه می شود صورت وضعیتی که طبق تبصره یک ماده 34 تهیه می شود همان صورت وضعیت موقت ماقبل قطعی خواهد شدو یکی از بهترین کاربردهای آن آزاد سازی ضمانتنامه انجام تعهدات پیمانکار است که در صورت رعایت تبصره مذکور نیازی نیست که تا پایان رسیدگی به صورت وضعیت قطعی نزد کارفرما بماند و می تواند با ارائه صورت وضعیت ماقبل قطعی و داشتن شرایط لازم ، ضمانتنامه انجام تعهداتش را سریعا آزاد کند.